czy wiesz że...


seler naciowy


 

 moje koktajle z selerem 

W 10 dag bulwy selera jest zaledwie 7 kalorii, a w naci jeszcze mniej, 4-5 kcal. Amerykanie i Japończycy, którzy mają wręcz obsesję na punkcie żywienia i leczenia selerem, doszukali się w nim aż 86 cennych składników. Chociaż smak wcale tego nie sugeruje, jest w tym warzywie dwukrotnie więcej witaminy C niż w cytrusach. W zależności od pory roku i sposobu przechowywania może mieć jej nawet do 150 mg w 100 g. Seler zawiera też naturalną witaminę B kompleks, łącznie z kwasem foliowym i witaminą PP. Bulwa i jasne liście mają niewiele beta-karotenu, ale już ciemnozielone łodygi naciowej odmiany znakomicie uzupełnią w naszym organizmie jego niedobory. Podobnie zresztą jak witaminy E, nazwanej witaminą młodości. Swą sławę zawdzięcza on też pierwiastkom mineralnym, których skład ułatwia organizmowi ich przyswajanie. Seler ma najwięcej fosforu wśród warzyw korzeniowych, dużo wapnia, potasu i cynku, a także nieco magnezu i żelaza

http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/co-jesz/Seler-dostarcza-witamine-c-i-fosfor-ulatwia-odchudzanie-przyspiesza-metabolizm_33956.html
 W 10 dag bulwy selera jest zaledwie 7 kalorii, a w naci jeszcze mniej, 4-5 kcal. Amerykanie i Japończycy, którzy mają wręcz obsesję na punkcie żywienia i leczenia selerem, doszukali się w nim aż 86 cennych składników. Chociaż smak wcale tego nie sugeruje, jest w tym warzywie dwukrotnie więcej witaminy C niż w cytrusach. W zależności od pory roku i sposobu przechowywania może mieć jej nawet do 150 mg w 100 g. Seler zawiera też naturalną witaminę B kompleks, łącznie z kwasem foliowym i witaminą PP. Bulwa i jasne liście mają niewiele beta-karotenu, ale już ciemnozielone łodygi naciowej odmiany znakomicie uzupełnią w naszym organizmie jego niedobory. Podobnie zresztą jak witaminy E, nazwanej witaminą młodości. Swą sławę zawdzięcza on też pierwiastkom mineralnym, których skład ułatwia organizmowi ich przyswajanie. Seler ma najwięcej fosforu wśród warzyw korzeniowych, dużo wapnia, potasu i cynku, a także nieco magnezu i żelaza.

Zarówno seler korzeniowy, jak i naciowy mają niewiele kalorii, jednak jeśli chodzi o indeks glikemiczny - kluczowy wskaźnik np. w diecie Montignaca - różnią się znacząco. Indeks glikemiczny informuje o poziomie glukozy we krwi 2-3 godziny po jedzeniu - jeśli chcesz schudnąć, powinnaś unikać produktów o IG wyższym niż 50. Na wysokość IG pożywienia ma wpływ m.in. obróbka cieplna, dlatego surowy seler korzeniowy ma IG=35, ale gotowany aż 85, osoby odchudzające się powinny zatem jeść seler surowy, a nie w postaci zdrowej skądinąd zupy-kremu. Podobnie jest z selerem naciowym - najlepiej jeść go w formie świeżych sałatek albo po prostu jako przekąskę

http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/co-jesz/Seler-dostarcza-witamine-c-i-fosfor-ulatwia-odchudzanie-przyspiesza-metabolizm_33956.html

soczewica 

 moje dania z soczewicą 



Jest źródłem tanin, które niedawno pod lupę wzięli naukowcy z Instytutu Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN w Olsztynie. Badacze doszli do wniosku, że związki te mogą chronić przed różnego rodzaju nowotworami, a nawet spowalniać tempo podziału komórek rakowych. Taniny działają przeciwbakteryjnie i wpływają korzystnie na mikroflorę jamy ustnej i jelit. Związki te są również silnymi przeciwutleniaczami, które neutralizują wolne rodniki uszkadzające podstawowe struktury komórek.

To roślina o wysokiej zawartości białka. Trzeba przyznać, że jest ona imponująca: w 100 g nasion znajduje się od 25 do 28 g białka. Posiada też lizynę - aminokwas, który przyspiesza proces budulcowy białek, wzmacnia kości i mięśnie. Poza tym soczewica zawiera skrobię, składniki mineralne (wapń, fosfor, żelazo), a także beta-karoten i witaminy - przede wszystkim z grupy B. Wysoka zawartość kwasu foliowego reguluje funkcjonowanie układu nerwowego i wspomaga powstawanie krwinek czerwonych. Trzeba wspomnieć też o żelazie, które przeciwdziała anemii.

Soczewica jest dość kaloryczna (ok. 350 kcal/100 g). Duży wpływ mają na to węglowodany, z których większość stanowi łatwo przyswajalna skrobia. Na szczęście nasiona mają niski indeks glikemiczny, dzięki czemu świetnie sprawdzają się także w diecie osób cierpiących na cukrzycę. Krótko mówiąc, soczewica jest jedną z najzdrowszych roślin strączkowych.

http://kuchnia.wp.pl/kat,1037879,title,Soczewica-na-zdrowie,wid,16107284,wiadomosc.html?ticaid=1124a9

szpinak

moje dania ze szpinakiem  



Szpinak to wyjątkowo cenne warzywo liściaste - bogate w witaminy i składniki mineralne. Zawiera potas, foliany, żelazo, a także witaminy C, E, K, betakaroten i witaminy z grupy B. Zasobny jest w antyoksydanty - luteinę, neoksantynę oraz kwercetynę. Ze względu na duże ilości potasu, śmiało można polecić go osobom z nadciśnieniem. Szpinak jest również doskonały dla osób zmagających się z anemią, ponieważ zawiera żelazo, niezastąpione w produkcji czerwonych krwinek. Cenny jest również dla kobiet ciężarnych ze względu na zawarty w nim kwas foliowy, niezbędny w zapobieganiu wadom układu nerwowego płodu. Dodatkowo betakaroten i inne przeciwutleniacze biorą czynny udział w profilaktyce przeciwnowotworowej oraz przeciwmiażdżycowej, natomiast witaminy z grupy B, w które szpinak jest bogaty, skutecznie obniżają poziom cholesterolu we krwi.


Wartości odżywcze szpinaku zmniejsza jednak występujący w jego liściach kwas szczawiowy. Szczawiany wpływają odwapniająco na organizm. Ich nadmiar może przyczyniać się do powstawania kamicy szczawianowo-wapniowej. Szczawiany utrudniają wykorzystanie wapnia, wiążąc się z nim i tworząc trudno rozpuszczalne sole.
Na szczęście ochronę organizmu przed ubytkiem mikroelementów można zapewnić, jeśli będziemy jeść szpinak razem z produktami bogatymi w wapń. Dlatego dodajmy do szpinaku jogurt naturalny, ser typu feta czy jajka. Spożycie szpinaku powinny ograniczać osoby z artretyzmem, reumatyzmem, chorobami nerek, wątroby czy trzustki.
SZPINAK TO SKŁADNIK ZIELONYCH KOKTAJLI.

http://fitness.sport.pl/fitness/1,107702,13919370,Dlaczego_warto_jesc_szpinak_.html

kokos i mleko kokosowe 


moje dania z mlekiem kokosowym  


Kokos to prawdziwa studnia bogactw dla naszego zdrowia. Na wyspach Pacyfiku mówi się o nim – „lekarstwo na wszelkie choroby”. Mleko kokosowe jest bogate w aminokwasy i witaminę C. Jest dobrym źródłem tłuszczu, białka i cukru, a także kwasu foliowego, żelaza, wapnia, potasu i magnezu. Śmiało można powiedzieć, że jednym kokosem można by zastąpić całą aptekę. Pomaga on bowiem w wielu dolegliwościach, m.in. zapobiega chorobom wątroby, chroni przed osteoporozą, zmniejsza ryzyko chorób serca, poprawia trawienie oraz pracę jelit, poprawia poziom cholesterolu, wspomaga metabolizm, a także leczy i regeneruje tkanki. Natomiast woda kokosowa zawarta w sercu owoca ma takie właściwości jak napój izotoniczny i zawiera taki sam poziom elektrolitów jak nasza krew. Jest więc najlepszym sposobem na szybką regenerację po wysiłku sportowym! Jednak to nie koniec niezwykłych właściwości kokosa. Posiada on także odmładzającą moc. Składniki zawarte w tym owocu opóźniają procesy starzenia się skóry, a przez to pomagają utrzymać młody wygląd i pełnię sił witalnych! Dlatego kokos powszechnie stosowany jest w kosmetyce, głównie do produkcji kremów i specyfików do pielęgnacji twarzy.

 http://www.tesco.pl/kulinarni-lowcy-smakow/t/mleko-kokosowe

ciecierzyca 



moje dania z ciecierzycą

lub mąka z ciecierzycy 


Jest dobrym źródłem białka i węglowodanów. Z tego względu  naukowcy z Harvard School of Public Health potwierdzają korzystny wpływ ciecierzycy na płodność. Ciecierzyca ma znaczne ilości wszystkich niezbędnych aminokwasów zawierających siarkę. Zawiera znaczne ilości błonnika, zwłaszcza frakcji nierozpuszczonych, które zmniejszają ryzyko zachorowania na raka jelita grubego. Wspomaga trawienie oraz obniża poziom glukozy we krwi, przydatne w leczeniu cukrzycy. Zawarte w niej nienasycone kwasy tłuszczowe, takie jak kwas linolowy i kwas oleinowy poprawiają gospodarkę lipidową, korzystnie wpływają na śledzionę, trzustkę i żołądek.
Ciecierzyca jest dobrym źródłem ważnych witamin takich jak ryboflawina, niacyna, tiamina, kwas foliowy oraz wapnia, magnezu, fosforu, potasu i żelaza. Liczne witaminy dobrze wpływają na stan naszej skóry, włosów i paznokci. Ponadto makro i mikroelementy podnoszą odporność organizmu. Ciecierzyca ma kilka potencjalnych korzyści dla zdrowia, może mieć pozytywny wpływ na niektóre z najważniejszych chorób człowieka, takich jak choroby serca, cukrzycy typu 2, choroby układu pokarmowego i niektórych nowotworów.


Jedną z najczęściej spożywanych potraw jest pasta zwana hummus podawana z pieczywem. Ponadto ciecierzyca jest wspaniałym dodatkiem do zup, sałatek, dań mięsnych.



Hummus



Składniki:

  • puszka ciecierzycy,
  • 4 ząbki czosnku,
  • 4 łyżki soku z cytryny,
  • 2 łyżki oleju sezamowego
  • oliwa,
  • sól, pieprz cayenne

Przygotowanie:

Ciecierzycę wraz zresztą składników zmiksować na gładką masę. Jeśli masa jest zbyt sucha dolać odrobinę wody lub oliwę. Doprawić do smaku.

mąka z ciecierzycy 

 

Może służyć jako dodatek do zwykłej mąki w wypiekach. Nadaje się też do zagęszczania zup i sosów, zwłaszcza tych wegetariańskich, wzbogacając je znacząco o białko. W ciastach czy wegetariańskich burgerach może zastąpić bułkę tartą. Niezbędna na tradycyjne dania, jak kofta czy flan, może też dodać egzotyki naleśnikom.
Ponadto mąka z ciecierzycy zawiera mnóstwo kwasu foliowego, około 100 gramów zapewnia 120% dziennego zapotrzebowania na niego (ważne dla kobiet w ciąży), jest bogata w błonnik, NNKT i żelazo (42% dziennego zapotrzebowania), potas (27%), wit. B1 (58%), wit. B6 (27%), fosfor (45%), magnez (31%), cynk (32%), selen (26%) i mangan (67%). A nawet miedź (26%).


ryby



 moje dania z rybami


Łosoś jest jedną z najtłustszych ryb morskich. W polskich sklepach najczęściej można spotkać łososia norweskiego (charakterystyczny pomarańczowy kolor nadaje mu pasza, którą jest karmiony) oraz pacyficznego. Łosoś bałtycki jest zagrożony wyginięciem. Zawarte w nim kwasy omega-3 i omega-6 są bezcenne dla naszego zdrowia. Chronią przed chorobami serca, łagodzą bóle stawów. Korzystnie wpływają na rozwój aparatu ruchu oraz pracę mózgu. Jest ich 3,79g/100g, gdy zalecana dzienna dawka to 1g. Kwasy omega-6 zapobiegają zakażeniom i przyspieszają gojenie ran. W 100 gramach mieści się aż 4,79g, niemal całe dzienne zapotrzebowanie tj. ok. 5g.

Obok cennych kwasów tłuszczowych łosoś zawiera witaminy z grupy B, które odpowiadają m.in. za prawidłowe funkcjonowanie narządu wzroku, układu nerwowego oraz serca (B1 -0,23mg/100g, dzienna dawka wynosi 2mg), wygląd skóry (B2 - w łososiu jest jej ok. 0,19mg/100g, dzienna dawka to 1,5mg), metabolizm białek i węglowodanów (B6 - łosoś w 100g zawiera ok. 0,98mg, dzienne zapotrzebowanie to 2mg), chroni przed anemią (B12 - na 100g ryby przypada ok. 5,3mg, dzienna dawka to ok. 6mg). Dodatkowo obecność witaminy A(44 μg/100g, zapotrzebowanie to 800 μg) i E zapobiega powstawaniu zmarszczek. Jej zawartość w łososiu to 4 mg/100g, czyli zaledwie połowa dawki, którą należy dostarczyć organizmowi w ciągu dnia. Witamina D oraz wapń i fosfor wzmacniają układ kostny. W 100 gramach ryby jest go zaledwie 0,4-1mg, gdy dorosły mężczyzna potrzebuje ok. 18 mg, a kobieta 27mg.

http://zdrowie.gazeta.pl/Zdrowie/1,105912,11642558,Cala_prawda_o_lososiu.html


awokado 

 

moje dania z awokado


Dla niektórych może być zaskoczeniem, że jest to owoc, a nie warzywo. W niektórych rejonach świata awokado nazywane jest gruszką aligatora ze względu na swój kształt oraz ciemnozieloną, chropowatą skórkę.
Chociaż awokado zawiera dużo kalorii, są to kalorie pełne wartości odżywczych.
Tłuszcze awokado są zdrowe dla serca – gdyż są to tłuszcze jednonienasycone oraz omega-3. Poza tym, że awokado faktycznie jest zdrowe, istnieje wiele sposobów, aby się nim cieszyć. Od kilku przepisów na guacamole, poprzez dodawanie awokado do sałatek, aż po używanie go jako zamiennik wędlin na kanapkach.

 Awokado łączy w sobie zdrowe dla mózgu kwasy tłuszczowe omega-3 z naturalną witaminą E, co jest klinicznie potwierdzone jako prewencja przeciw rozwojowi choroby Alzheimer’a, a nawet cofaniu jej we wczesnym stadium. 

 Awokado jest bogate w jednonienasycone tłuszcze, które budują zdrowie serca i pomagają obniżać ciśnienie krwi. Jednonienasycone tłuszcze zawarte w awokado zawierają fitoskładnik beta-sitosterol, którego działanie obniżające poziom LDL (potocznie nazywany „złym cholesterolem”) i triglicerydów przy jednoczesnym wzroście HDL (tzw. „dobry cholesterol”) we krwi, zostało potwierdzone klinicznie.
Zawarta w awokado witamina B6 oraz naturalny kwas foliowy z wysokiej zawartości folianów, pomagają regulować homocysteinę, która – jeśli jest jej zbyt dużo – jest zwiastunem złego stanu serca.

Kwas foliowy jest powszechnie zalecany kobietom w ciąży, aby pomóc rozwijać mózg płodu oraz inne narządy. Jednak niektórzy eksperci uważają syntetycznie pozyskiwany kwas foliowy za problem. Zalecają oni korzystanie z naturalnych folianów zamiast kwasu foliowego.

Awokado zawiera karotenoid – luteinę. Luteina jest antyoksydantem (przeciwutleniaczem), który chroni oczy przed uszkodzeniami wywołanymi stresem oksydacyjnym, prowadzącymi do słabego wzroku, zaćmy i zwyrodnienia plamki żółtej.

Ciśnienie krwi: połączenie wysokiej zawartości potasu w awokado – 30% więcej niż w bananach – z omega-3 oraz kwasem oleinowym, jest korzystne w obniżaniu ciśnienia krwi.

Cukier we krwi: jednonienasycone kwasy tłuszczowe mogą zapobiegać lub odwrócić oporność insulinową, jedną z przyczyn cukrzycy typu II. Wysoka zawartość rozpuszczalnego błonnika w awokado pomaga zapobiegać skokom poziomu cukru we krwi.

Stan zapalny uważany jest za zjawisko leżące u podstawy większości chorób niezakaźnych. Awokado odznacza się obfitością fitoskładników (fitozwiązków) takich jak polifenole i flawonoidy, które posiadają właściwości przeciwzapalne.

Nazywany potocznie z języka angielskiego „Mistrzem Antyoksydantów” (ang. Master Antioxidant) antyoksydant glutation wspiera wątrobę i system nerwowy. Jest odpowiedzialny za uzupełnianie i „odzyskiwanie” innych przeciwutleniaczy w ciele. Jest niezbędny dla silnego systemu immunologicznego. Awokado jest jednym z niewielu naturalnych produktów, które zwierają duże ilości glutationu.

Składniki odżywcze i enzymy zawarte w awokado zmniejszają stany zapalne w żołądku. To również poprawia zdolność ciała do wchłaniania karotenoidów i substancji odżywczych.

http://faktydlazdrowia.pl/10-korzysci-zdrowotnych-jedzenia-awokado/ 




KASZE


Czym jest kasza?

Kasza to nasiona zbóż, które są oczyszczone z niejadalnych części ziarna. W zależności od rodzaju zboża, z którego ją pozyskujemy, dzielimy kasze na: jęczmienne, gryczane, owsiane, pszenne, z prosa, kukurydziane oraz ryż. 

 

IG kasz- czyli które nam można a których nie 


nie będę się powtarzać- tu jest świetna strona dotycząca kasz :) 

http://www.lubiekasze.pl/wszystko-o-kaszy/rodzaje-kasz 


a która dla nas? 

Kasza gryczana i jęczmienna są bogate w błonnik pokarmowy i mają niski indeks glikemiczny. Dzięki temu, po zjedzeniu ich, nie dochodzi do gwałtownego wzrostu stężenia glukozy we krwi. Węglowodany rozkładane są powoli, a energia uwalniana się z nich długo. Dodatkowo dzięki zawartości D-chiro-inozytolu i magnezu, może poprawić się działanie insuliny, które doprowadza do zmniejszenia insulinoporności tkanek (częsta przyczyna cukrzycy typu II).

http://www.lubiekasze.pl/wszystko-o-kaszy/kto-powinien-jesc-kasze



 aronia 



Nie wszyscy wiedzą , że Aronia uważana jest za najzdrowszy owoc jagodowy na świecie – tzw. bombę witaminową… Czy zdajecie sobie sprawę z tego, że Aronia zawiera duże ilości witamin C, B1, B2, B6, E, składników mineralnych, antyutleniaczy i mikroelementów. Jest też jedynym tak doskonałym źródłem witaminy PP. Jej owoce mają także działanie odżywcze i antytoksyczne. Obecność kwasu chloro genowego, który spowalnia absorpcje glukozy, sprawia , że Aronia polecana jest dla diabetyków.

Żyjemy w ciągłym stresie i pośpiechu a stąd krok do wielu chorób serca, nadciśnienia, zawałów… W Pomorskiej Akademii Medycznej, oraz Klinice Kardiologii AM w Warszawie, udowodniono, że wyciąg z Aronii pozwala dość skutecznie regulować nadciśnienie tętnicze, zapobiega odkładaniu się cholesterolu w ściankach tętnic, oraz chroni przed chorobami serca. Spadek ciśnienia notowano zaledwie po sześciu tygodniach terapii u niemal wszystkich badanych osób. Okazuje się, że Aronia zmniejsza stany zapalne drobnych naczyń krwionośnych. Owoce i sok, oraz przetwory z Aronii zapobiegają miażdżycy. Działają przeciwkrwotocznie i uspokajająco. Wiele leków syntetycznych można by, więc zdecydowanie odstawić i nie byłoby konieczności ich przyjmowania, gdyby spożywać Aronię i … zwracać więcej uwagi na swoją dietę.
Aronia jako produkt zdrowotny została odkryta stosunkowo niedawno ale jej właściwości lecznicze potwierdzone są wieloma badaniami. Wszyscy, którzy lubią czerwone wino typu Cabernet powinni wiedzieć , że Aronia ma podobne właściwości do wspomnianego wina. Tyle, że możemy ją pić bez ograniczeń..!I co najważniejsze chroni zdecydowanie organizm przed nowotworami…
Każdy kto żyje w pośpiechu, nie dba o właściwą dietę powinien zdawać sobie sprawę z ryzyka jakie jego styl życia niesie za sobą… Może warto zamiast kolejnego hot-doga czy hamburgera zastanowić się nad zjedzeniem konfitury z Aronii albo wypiciu soku z tego owocu, który łagodzi stany stresowe, uspokaja i wzmacnia organizm.
Największa ilość antyoksydantów i rutyny (rutozyd), zawiera świeżo wyciśnięty sok. Najlepiej jest go zrobić samemu… Ale skąd wziąć owoce Aronii i skąd znaleźć na to czas???
Można kupować gotowe SOKI czy przetwory, lecz taki sok ma już nieco mniejszą wartość prozdrowotną. Żeby terapia Aronią przynosiła pożądany skutek trzeba zadbać o taką postać Aronii, aby procedura przetwarzania zapewniała jak najmniejsze straty witamin i składników leczniczych, na których nam zależy. Oczywiście najlepiej jeśli surowiec pochodzi z plantacji ekologicznych.
Spożywanie tego owocu to same plusy: obecność antocyjanów opóźnia proces starzenia, usprawnia przemianę materii i poprawia gospodarkę tłuszczami, uodparnia skórę na szkodliwe działanie słonecznych promieni UV… Jednym słowem stosowana powinna być w szeroko pojętej profilaktyce wielu chorób, w szczególności tzw. chorób cywilizacyjnych.
Regularne spożywanie poprawia pamięć i procesy uczenia się!
   



http://prawdaxlxpl.wordpress.com/2011/08/05/wlasciwosci-aroni-i-jej-wplyw-na-organizm/





W 10 dag bulwy selera jest zaledwie 7 kalorii, a w naci jeszcze mniej, 4-5 kcal. Amerykanie i Japończycy, którzy mają wręcz obsesję na punkcie żywienia i leczenia selerem, doszukali się w nim aż 86 cennych składników. Chociaż smak wcale tego nie sugeruje, jest w tym warzywie dwukrotnie więcej witaminy C niż w cytrusach. W zależności od pory roku i sposobu przechowywania może mieć jej nawet do 150 mg w 100 g. Seler zawiera też naturalną witaminę B kompleks, łącznie z kwasem foliowym i witaminą PP. Bulwa i jasne liście mają niewiele beta-karotenu, ale już ciemnozielone łodygi naciowej odmiany znakomicie uzupełnią w naszym organizmie jego niedobory. Podobnie zresztą jak witaminy E, nazwanej witaminą młodości. Swą sławę zawdzięcza on też pierwiastkom mineralnym, których skład ułatwia organizmowi ich przyswajanie. Seler ma najwięcej fosforu wśród warzyw korzeniowych, dużo wapnia, potasu i cynku, a także nieco magnezu i żelaza

http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/co-jesz/Seler-dostarcza-witamine-c-i-fosfor-ulatwia-odchudzanie-przyspiesza-metabolizm_33956.html
W 10 dag bulwy selera jest zaledwie 7 kalorii, a w naci jeszcze mniej, 4-5 kcal. Amerykanie i Japończycy, którzy mają wręcz obsesję na punkcie żywienia i leczenia selerem, doszukali się w nim aż 86 cennych składników. Chociaż smak wcale tego nie sugeruje, jest w tym warzywie dwukrotnie więcej witaminy C niż w cytrusach. W zależności od pory roku i sposobu przechowywania może mieć jej nawet do 150 mg w 100 g. Seler zawiera też naturalną witaminę B kompleks, łącznie z kwasem foliowym i witaminą PP. Bulwa i jasne liście mają niewiele beta-karotenu, ale już ciemnozielone łodygi naciowej odmiany znakomicie uzupełnią w naszym organizmie jego niedobory. Podobnie zresztą jak witaminy E, nazwanej witaminą młodości. Swą sławę zawdzięcza on też pierwiastkom mineralnym, których skład ułatwia organizmowi ich przyswajanie. Seler ma najwięcej fosforu wśród warzyw korzeniowych, dużo wapnia, potasu i cynku, a także nieco magnezu i żelaza.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/co-jesz/Seler-dostarcza-witamine-c-i-fosfor-ulatwia-odchudzanie-przyspiesza-metabolizm_33956.html
W 10 dag bulwy selera jest zaledwie 7 kalorii, a w naci jeszcze mniej, 4-5 kcal. Amerykanie i Japończycy, którzy mają wręcz obsesję na punkcie żywienia i leczenia selerem, doszukali się w nim aż 86 cennych składników. Chociaż smak wcale tego nie sugeruje, jest w tym warzywie dwukrotnie więcej witaminy C niż w cytrusach. W zależności od pory roku i sposobu przechowywania może mieć jej nawet do 150 mg w 100 g. Seler zawiera też naturalną witaminę B kompleks, łącznie z kwasem foliowym i witaminą PP. Bulwa i jasne liście mają niewiele beta-karotenu, ale już ciemnozielone łodygi naciowej odmiany znakomicie uzupełnią w naszym organizmie jego niedobory. Podobnie zresztą jak witaminy E, nazwanej witaminą młodości. Swą sławę zawdzięcza on też pierwiastkom mineralnym, których skład ułatwia organizmowi ich przyswajanie. Seler ma najwięcej fosforu wśród warzyw korzeniowych, dużo wapnia, potasu i cynku, a także nieco magnezu i żelaza.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/co-jesz/Seler-dostarcza-witamine-c-i-fosfor-ulatwia-odchudzanie-przyspiesza-metabolizm_33956.html

4 komentarze:

  1. Uwielbiam awokado. Zapraszam na mojego bloga paleo, tam jest kilka przepisów z tym owocem.

    OdpowiedzUsuń
  2. Dieta cukrzycowa to nie to samo co dieta zalecana w insulinooporności!
    Owszem w jednej i drugiej chodzi o insulinę.
    To mniej więcej tak jak w starym kawale : Kowalski ukradł komuś rower, nie to Kowalskiemu ukradziono rower. Tak czy siak Kowalski jest zamieszany w kradzież.
    Stosowanie diety cukrzycowej w leczeniu IO to poważny błąd !!!!
    Przede wszystkim pięć częstych posiłków spowoduje nadmierny wyrzut insuliny, czyli tego z czym walczymy.
    Trzy max cztery posiłki dziennie do syta (bez przesady oczywiście i stosownie do wykonywanej pracy). Konieczna przerwa między posiłkami to 4 godziny. W między czasie tylko woda, absolutnie. Każda najmniejsza rzecz spożyta między posiłkami (nawet orzeszek, herbata czy guma do żucia) spowoduje wyrzut insuliny.
    Drugi błąd to unikanie tłuszczu.Jest potrzebny z wielu powodów i nie ma potrzeby z niego rezygnować. No i też oczywiście z umiarem.
    Polecam również wykład Pani Dietetyk Iwony Wierzbickiej.

    OdpowiedzUsuń
  3. Każda rzecz spowoduje wyrzut insuliny - i my musimy indywidualnie tego pilnować kto na ile może sobie pozwolić. Dlatego też ważne jest CO zjemy bo od tego będzie zależał wyrzut. Tłuszcz też jest potrzebny! Zgadzam sie!

    OdpowiedzUsuń
  4. W pełni popieram anonima i Panią Agnieszkę, jednakże dietetycy mają podzielone zdania na temat ilości posiłków

    OdpowiedzUsuń